Bugün Türkçe dinî metinler, yazım
kuralları açısından tam bir karmaşa içindedir.
Bu metinler yaygın, kabul edilmiş ve yerleşmiş diyebileceğimiz Türkçe yazım kurallarından önemli ölçüde farklılık arz ettiği gibi, kendi aralarında da insicam ve tutarlılıktan yoksundur. Aynı yayınevi tarafından basılan eserler arasında bir yeknesaklık olmadığı gibi, aynı yazarın farklı kitapları arasında hatta aynı kitabı içinde bile kelimelerin yazımında bir standardın olmadığı gözlenmektedir. Konuyla ilgili birkaç örnek yeterli olacaktır: