Kelime ve kavramları bozmakta üstümüze yok. Pek çok İslami kelime ve kavram maalesef bu furyanın kurbanı oldu. Kur'an'da geçen kelimeleri alıp, içini ilgili ilgisiz pek çok şeyle doldurmak, kafamızdaki düşünceleri o kelime ve kavramları kullanarak Kur'ani bir kılıfa büründürmek moda oldu.
Tevhid kelimesi de maalesef bu furyadan ve modadan nasibini almıştır.
İslam tarihi boyunca ve özellikle de son 50-60 yılda bu kelime Kur'ani bağlamından önemli ölçüde kopartıldı ve kelimeye bağlamından kopuk pek çok anlamlar yüklendi.
Tevhid kelime anlamı itibariyle "birleme" demektir. İhlas Suresinin "De ki, o Allah birdir" şeklindeki 1. ayeti bunu açık bir şekilde ortaya koymaktadır. Tevhid Allah'ın birliğine işaret eder.
Neden?
Çünkü Resulullah (a.s.) çok tanrılı bir toplumda, yani Mekke toplumunda ya da daha geniş olarak söyleyecek olursak putperest Arap toplumunda yaşıyordu ve Kur'an da böyle bir toplumda vahyedilmeye başlanmıştı.
İslam çok tanrılı bir topluma tek tanrıcılığı, yani tevhidi getirmişti. Tevhid en yalın anlamıyla tek tanrıcılık (monoteizm) demektir. Kur'an, Arap toplumunun inandığı şekliyle çok tanrıcılık (putperestlik, şirk); Hristiyanlıkta olduğu gibi, Baba-oğul-Ruhul Kudüs şeklinde teslis (üçleme) akidesi yerine tek tanrıcılığı, monoteizmi yani tevhidi getiriyordu.
Bu kadar net ve yalın bir kavram olan tevhid kelimesi, maalesef, zaman içinde konuyla ilgili ilgisiz pek çok şeyi ifade eder hale geldi, daha doğrusu getirildi.
Pek çok Kur'ani kelime ve kavram gibi tevhid kelimesinin üzerindeki tozları silmek, kelimeye yüklenen ilgisiz yükleri atmak ve onu bir tek Tanrıyı (yani Allah'ı) ifade eden tektanrıcılık (monoteizm) olarak anlamak durumundayız. Aksi kelimeye de Kur'an'a da haksızlık olur.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder